Infekcje przenoszone drogą płciową (STIs – sexually transmitted infections) mogą być wywoływane przez bakterie (np. Treponema pallidum, Chlamydia trachomatis, Neisseria gonorrhoeae, Mycoplasma spp.), wirusy (np. HSV) lub pasożyty (Trichomonas vaginalis), które są przenoszone z człowieka na człowieka. Przebieg, objawy i konsekwencje chorób przenoszonych drogą płciową mogą się znacznie różnić w zależności od czynnika etiologicznego. W wielu przypadkach infekcja przebiega początkowo bezobjawowo, przez co pozostaje niezdiagnozowana przez długi czas. Zakażenia tymi patogenami często powodują stan zapalny układu moczowo-płciowego, który może nasilać się i prowadzić do poważnych konsekwencji, m.in. bezpłodności.
Zakażenia większością wymienionych patogenów mogą również prowadzić do wewnątrzmacicznej utraty płodu, porodu przedwczesnego lub wady płodu. Ponadto wiele patogenów może zostać przeniesionych na noworodka podczas porodu, powodując ciężkie infekcje poporodowe.
Powszechnie stosowanymi metodami wykrywania STI są metody bezpośrednie, w których patogen jest wykrywany metodą PCR lub w hodowli oraz metody pośrednie, czyli wykrywanie przeciwciał specyficznych dla patogenu. Ponieważ detekcja przez hodowlę jest szczególnie czasochłonna i trudna dla patogenów: Chlamydia, Mycoplasma, Ureaplasma i Treponema, inne metody detekcji, m.in. procedury oparte na PCR i/lub serologiczne, są ogólnie zalecane lub wymagane dla tych patogenów.
Kierownik Działu Informacji Naukowej, Product Manager ds. ANA, ANCA