Estradiol, estron i estriol należą do najważniejszych endogennych estrogenów. Ich biosynteza zachodzi w jajnikach, jądrach i nadnerczach. Estrogeny odpowiadają za rozwój i funkcje żeńskich narządów płciowych. Ich precyzyjnie wyregulowana interakcja reguluje cykl menstruacyjny i ciążę. Brak równowagi hormonalnej prowadzi do zaburzeń płodności i miesiączkowania. Wraz z menopauzą produkcja estrogenów sukcesywnie spada, a w okresie pomenopauzalnym stabilizuje się na niskim poziomie.
Estradiol jest istotnym, naturalnym estrogenem o wysokim powinowactwie do receptora estrogenowego. Odgrywa rolę w procesach cyklu miesiączkowego i ciąży. Występuje w największym stężeniu w latach płodności. W okresie menopauzy i po menopauzie stężenie estradiolu znacznie spada.
Estron wykazuje słabe działanie estrogenowe. Chociaż ma tylko ograniczone znaczenie przed menopauzą, to właśnie estrogen występuje w najwyższym stężeniu po menopauzie. Ma na celu wykluczenie pomenopauzalnego niedoboru estrogenów. Skoniugowane estrogeny, zwłaszcza siarczan estronu, są rezerwuarem w krwiobiegu i mogą być reaktywowane przez rozszczepienie pozostałości siarczanowych w wątrobie.
Wysokie stężenia estriolu są wykrywane głównie podczas ciąży.
Estriol oznacza się we krwi w celu wykluczenia powikłań ciąży (niewydolność łożyska) oraz w diagnostyce prenatalnej (np. ocena ryzyka wystąpienia zespołu Downa). Podwyższone wartości estriolu obserwuje się w ciążach mnogich, zaś obniżony poziom estriolu może wskazywać na niewydolność łożyska i choroby lub wady rozwojowe płodu.
