Zakażenia dróg oddechowych są poważnym wyzwaniem diagnostycznym i terapeutycznym. Prawidłowa identyfikacja źródła infekcji jest kluczowa dla skutecznego leczenia. Dzięki zaawansowanym technikom, takim jak RT-PCR (real-time polymerase chain reaction), możliwe jest szybkie i precyzyjne wykrywanie oraz różnicowanie patogenów wywołujących zakażenia układu oddechowego. Testy molekularne GeneProof pozwalają na jednoczesne oznaczenie wielu parametrów w trakcie jednej inkubacji w pojedynczym cyklu PCR (one workflow). Dowiedz się więcej o rozwiązaniach polecanych do diagnostyki infekcji dróg oddechowych.
Dowiedz się więcej
Idiopatyczne miopatie zapalne (IIM) to zróżnicowana grupa schorzeń o podłożu autoimmunizacyjnym. Szacuje się, że dotyczą one około 11 osób na milion rocznie. Rozpoznanie IIM jest procesem złożonym, wymagającym połączenia danych z oceny klinicznej, badań laboratoryjnych, serologicznych, elektrofizjologicznych oraz neuroobrazowych. W ostatnich latach rozwój badań nad przeciwciałami istotnie wpłynął na poznanie patogenezy, klasyfikację oraz diagnostykę idiopatycznych miopatii zapalnych. Ocena obecności przeciwciał, szczególnie MSA (przeciwciała specyficzne dla IIM) i MAA (przeciwciała towarzyszące IIM), jest stosunkowo prostym i mało inwazyjnym elementem diagnostyki.
Dowiedz się, jak rozpoznawać i leczyć idiopatyczne miopatie zapalne – na naszym blogu dr n. med. Biruta Kierdaszuk z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego opowiada o najnowszych osiągnięciach w badaniach nad przeciwciałami, patogenezą i terapią celowaną tych rzadkich schorzeń.
Przeczytaj wywiad
W diagnostyce autoimmunizacyjnych chorób pęcherzowych skóry (AIBD, ang. autoimmune blistering diseases) najważniejszym badaniem jest bezpośrednie badanie immunopatologiczne wycinka skóry pacjenta. Dodatni wynik badania immunopatologicznego skóry potwierdza rozpoznanie AIBD, ale nie precyzuje jednostki chorobowej, co ma kluczowe znaczenie dla wyboru metody leczenia. Aby precyzyjnie rozpoznać jednostkę chorobową, w kolejnym etapie należy ustalić, przeciwko jakim antygenom skierowane są autoprzeciwciała chorego. O służących do tego metodach oraz o wyzwaniach i pułapkach w diagnostyce AIBD rozmawiamy z Panem Profesorem dr. hab. n. med. Cezarym Kowalewskim – kierownikiem Pracowni Immunodermatologii w Zakładzie Diagnostyki Laboratoryjnej Centralnego Szpitala Klinicznego MSW w Warszawie.
Przeczytaj wywiad
Na chorobę Alzheimera (AD) cierpi około 7 milionów osób w Europie. W związku ze starzeniem się społeczeństw do 2050 roku liczba ta prawdopodobnie podwoi się. Istotne jest wczesne rozpoznanie choroby, jeszcze na etapie łagodnych zaburzeń poznawczych, kiedy leczenie jest najskuteczniejsze i daje możliwość opóźnienia progresji objawów. Obecnie mamy możliwości zarówno łagodzenia objawów, jak i – od niedawna – skutecznego leczenia przyczynowego. Rosną nadzieje związane z małoinwazyjną i tanią diagnostyką opartą na oznaczeniach biomarkerów w surowicy, a EMA wydała długo oczekiwaną, pozytywną rekomendację dotyczącą dopuszczenia lecanemabu – leku antyamyloidowego, hamującego postęp AD do obrotu na terenie UE. O najnowszych rozwiązaniach w diagnostyce i leczeniu choroby Alzheimera rozmawiamy z Doktorem hab. n. med. Jackiem Staszewskim z Kliniki Neurologii Wojskowego Instytutu Medycznego – Państwowego Instytutu Badawczego, profesorem WIM–PIB, kierownikiem medycznym Centrum Leczenia Zaburzeń Pamięci „Affidea” w Warszawie.
Przeczytaj wywiad
14 listopada 2024 r. Europejska Agencja Leków (EMA) wydała pozytywną opinię, rekomendując udzielenie pozwolenia na dopuszczenie do obrotu dla leku Leqembi – nadziei dla chorych na alzheimera. Stosowanie leku powinno być ograniczone do leczenia wczesnej postaci alzheimera u osób niebędących nosicielami genu ApoE ε4 oraz u posiadaczy tego genu w układzie heterozygotycznym. Dowiedz się, jak działa Leqembi, jak powinien być stosowany i jakie są prognozy dostępności tego leku w Polsce. W naszym najnowszym wpisie wyjaśniamy również, jak identyfikować nosicieli allelu ε4 genu APOE, związanego ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych terapii preparatem Leqembi w postaci obrzęku lub krwawienia do mózgu.
Dowiedz się wiecej
W 2022 r. zarejestrowano w Polsce 213 przypadków zachorowań na mpox (dawniej: małpia ospa), a w 2023 2 przypadki wywołane przez wirus klad IIb. Sytuacja w Polsce jest na bieżąco monitorowana przez Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego PZH i zdaniem ekspertów ryzyko epidemii jest obecnie niskie, ale nie zwalnia nas to z obowiązku zachowania ostrożności. Z Panią prof. dr hab. n. med. Joanną Zajkowską, Zastępcą Kierownika Kliniki Chorób Zakaźnych i Neuroinfekcji Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego w Białymstoku, rozmawiamy o nowym wariancie MPXV klad I, wykrytym u mężczyzny ze Szwecji, który podróżował do Afryki. Co wiemy o tym wariancie wirusa? Czy jest on bardziej zakaźny w porównaniu do wcześniej opisanych wariantów (tj. klad IIa i IIb)? Z wywiadu dowiesz się również, jak dochodzi do zakażenia MPXV i jakie objawy mogą sugerować mpox, jakie metody diagnostyczne są stosowane w przypadku podejrzenia mpox oraz co stanowi materiał do badań.
Przeczytaj wywiad
„Każda technologia, która zwiększy dokładność diagnozy już na wczesnym etapie choroby, jest na wagę złota, ponieważ zarówno NMOSD, MOGAD jak i SM mogą być bardzo skutecznie leczone za pomocą wczesnej terapii dobranej specyficznie do danego procesu chorobowego” – o wyzwaniach w diagnostyce i leczeniu pacjentów z NMOSD i MOGAD, ale też o tym, jak wiele udało się już w tej dziedzinie osiągnąć dzięki rozwojowi nauki i postępowi technologicznemu, rozmawiamy z Panem dr. hab. n. med. Maciejem Juryńczykiem, neurologiem i naukowcem związanym z Instytutem im. M. Nenckiego PAN w Warszawie, który od ponad 10 lat specjalizuje się w badaniach nad NMOSD i MOGAD.
Przeczytaj wywiad
