Infekcje dróg oddechowych powodują głównie wirusy (np. wirusy grypy, adenowirusy, RSV), ale także bakterie (np. Legionella spp., Bordetella pertussis, Mycoplasma pneumoniae, Chlamydia pneumoniae). Zaatakowane mogą być zarówno górne (np. błona śluzowa nosa, zatoki przynosowe), jak i dolne drogi oddechowe (oskrzela, płuca). Patogeny przenoszone są głównie drogą kropelkową. Objawy infekcji dróg oddechowych obejmują m.in. gorączkę, kaszel, bóle głowy i mięśni, zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie oskrzeli lub zapalenie płuc.
Ponieważ wiele patogenów układu oddechowego powoduje podobne objawy, zwykle nie można zdiagnozować choroby na podstawie samego obrazu klinicznego. W związku z tym szczególnie cenna jest diagnostyka laboratoryjna. W większości przypadków metodą z wyboru do wykrywania ostrych infekcji dróg oddechowych jest bezpośrednie wykrywanie patogenów (np. PCR). Ponieważ przeciwciała powstają dopiero kilka dniach lub tygodniach po zakażeniu, a częstość ich występowania wzrasta wraz z wiekiem, infekcję można zazwyczaj zdiagnozować retrospektywnie poprzez dwukrotne badanie surowicy i wykrycie wzrostu miana IgG. Testy serologiczne mogą również być przydatne do monitorowania epidemiologicznego.
