Przeciwciała przeciwko strukturom węglowodanowym nazywane są anty-CCD i charakteryzują się bardzo dużą reaktywnością krzyżową. Wykrywa się je u około 25% pacjentów z alergią, jak również u osób niecierpiących na alergię. Mają jednak ograniczone znaczenie kliniczne, ponieważ nie są zdolne do inicjacji reakcji alergicznej (np. uwolnienia histaminy). Przeciwciała anty-CCD stanowią problem w diagnostyce alergologicznej, ponieważ mogą wpływać na wynik testów:
Anty-CCD Absorbent to dodatkowy odczynnik przeznaczony do inkubacji, który eliminuje przeciwciała anty-CCD w klasie IgE z surowicy pacjenta, co zwiększa swoistość wyników testu EUROLINE, jeśli te przeciwciała są obecne w próbce.
Absorbent anty-CCD jest przydatny, jeśli próbka pacjenta wyraźnie zawiera przeciwciała w klasie IgE przeciwko strukturom CCD. Wskazuje na to dodatni prążek CCD w inkubowanym profilu EUROLINE. Próbka pacjenta jest inkubowana z absorbentem anty-CCD przez 60 minut w temperaturze pokojowej zgodnie z instrukcją dostarczoną z odczynnikiem. Próbka może być następnie użyta bezpośrednio w inkubacji z odpowiednim profilem EUROLINE.
Alergologiczne testy EUROLINE (broszura + katalog)
Diagnostyka serologiczna alergii – wykrywanie sIgE za pomoca profili alergologicznych (artykul)
Przyczyny rozbieznosci miedzy wynikami testow in vivo a in vitro w diagnostyce alergii IgE-zaleznej (artykul)
Diagnostyka komponentowa jako przydatne narzędzie przed odczulaniem na pyłek traw i drzew (artykul)
Od ekstraktu do komponentu – molekularna diagnostyka alergii (artykul)
