Czym są przeciwciała anty-CCD?

Przeciwciała anty-CCD mogą zostać wyprodukowane przez system odpornościowy po kontakcie z alergenami zawierającymi wysoce immunogenne struktury węglowodanowe nazywane CCD (ang. cross-reactive carbohydrate determinants). Zlokalizowane są one przede wszystkim na alergenach roślinnych, takich jak pyłek roślin, warzywa, owoce, ale występują również powszechnie na alergenach jadów owadów błonkoskrzydłych, np.: jadzie pszczoły, osy czy roztoczach kurzu domowego. Duże podobieństwo struktur CCD pochodzących z różnych źródeł sprawia, że przeciwciała anty-CCD charakteryzują się dużą reaktywnością krzyżową.

Znaczenie kliniczne przeciwciał anty-CCD

Znaczenie kliniczne przeciwciał anty-CCD jest bardzo ograniczone, ponieważ nie są one zdolne do inicjacji reakcji alergicznej, np. uwolnienia z komórek histaminy. Przeciwciała anty-CCD są powodem trudności w interpretacji wyników pozytywnych w testach serologicznych. Z jednej strony mogą zawyżać wynik pozytywny u pacjentów z kliniczną alergią, a z drugiej mogą prowadzić do powstania wyników fałszywie pozytywnych. Potwierdzenie obecności przeciwciał anty-CCD, np. poprzez pozytywny marker CCD (pasmo CCD) w testach alergologicznych EUROIMMUN EUROLINE, nie jest wystarczające do jednoznacznego określenia ich wpływu na wynik.

Jak sobie radzić z wynikami testów serologicznych przy dodatnich przeciwciałach anty-CCD?

Najskuteczniejszym sposobem radzenia sobie z reakcjami krzyżowymi spowodowanymi obecnością przeciwciał anty-CCD jest użycie anty-CCD absorbentu. Absorbent to dodatkowy odczynnik, który zawiera reszty CCD przyłączone do specjalnego nośnika. Związanie przeciwciał anty-CCD przez absorbent sprawia, że nie są one zdolne do przyłączenia się do struktur CCD obecnych na alergenach.

Jak wygląda badanie z użyciem anty-CCD absorbentu?

Istnieją 3 sposoby wykorzystania anty-CCD absorbentu w diagnostyce alergii testami EUROLINE:

• pierwszy sposób to wykonanie zwykłego badania (bez absorbentu), a następnie w przypadku pozytywnego wyniku przeciwciał anty-CCD wykonanie drugiego badania z użyciem anty-CCD absorbentu
• drugi sposób to jednoczesne wykonanie dwóch pasków testowych: w jednym przeprowadzamy standardową inkubację z surowicą pacjenta, w drugim używamy surowicy z absorbentem
• trzeci sposób to zastosowanie od razu anty-CCD absorbentu już w pierwszym badaniu; w tym przypadku już na samym początku badania przeciwciała anty-CCD zostaną związane do absorbentu, nie uzyskamy jednak informacji, czy były one w ogóle obecne w próbce

Rys. 1. Wpływ przeciwciał anty-CCD na wynik testu serologicznego: A – obecność tylko i wyłącznie przeciwciał anty-CCD; B – obecność przeciwciał przeciwko epitopom białkowym alergenu oraz przeciwciał anty-CCD.

Analiza wyników w programie EUROLineScan

Ideą zastosowania anty-CCD absorbentu jest sprawdzenie wpływu przeciwciał na wynik i określenie rzeczywistego poziomu specyficznych IgE przeciwko alergenom białkowym. Porównanie wyników paska inkubowanego bez absorbentu z paskiem, w którym użyto surowicy poddanej absorpcji, odbywa się w programie EUROLineScan. Program zapewnia wygodne, obiektywne porównanie intensywności wybarwienia pasm alergenowych pomiędzy alergenami, a następnie wydaje czytelny raport. Znajdziemy w nim informację o wpływie przeciwciał anty-CCD na wynik oraz rzeczywiste stężenie i odpowiadającą mu klasę przeciwciał w próbce poddanej absorpcji. Porównanie jest możliwe jedynie pomiędzy paskami testowymi tego samego rodzaju.

Podsumowanie

Użycie anty-CCD absorbentu rekomenduje się w każdym przypadku, kiedy uzyskano dodatni wynik pasma CCD oraz alergenów, które zawierają reszty CCD, w celu weryfikacji, czy wyniki pozytywne są spowodowane obecnością reagujących krzyżowo przeciwciał anty-CCD (bez znaczenia klinicznego), czy są wynikiem obecności swoistych IgE przeciw epitopom białkowym.