Przygotowania do wyjazdu

Obecnie w Tajlandii nie występują żadne szczególne zagrożenia sanitarno-epidemiologiczne, w związku z czym nie są wymagane specjalne szczepienia. Należy jednak dość rygorystycznie przestrzegać zasad higieny i bezwzględnie unikać picia wody z sieci wodociągowej. Zalecane są szczepienia przeciw błonicy i durowi brzusznemu. Warto mieć przy sobie również leki przeciwbiegunkowe, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe oraz środki do odkażania skóry i wody.

W przypadku wyjazdu w regiony endemicznego występowania japońskiego zapalenia mózgu (m.in. dolina Chiang Mai i przedmieścia Bangkoku) wymagane jest szczepienie przeciwko tej chorobie.

Japońskie zapalenie mózgu – co powinno Cię zaniepokoić?

Japońskie zapalenie mózgu jest chorobą odzwierzęcą i nie przenosi się z człowieka na człowieka. Wirusy przenoszone są przez komary, a głównymi gospodarzami i nosicielami są ptaki. Ludzie najczęściej zakażają się od zwierząt domowych, takich jak świnie i konie.

Rocznie obserwuje się 35–50 tys. przypadków zachorowań na japońskie zapalenie mózgu na świecie. Do tej pory zarejestrowano 10 tys. przypadków śmiertelnych.

Infekcja najczęściej ma łagodny przebieg lub w ogóle nie wywołuje objawów. W przypadku ciężkiego przebiegu po kilku dniach pojawiają się symptomy grypopodobne: gorączka, dreszcze, zmęczenie, bóle głowy, nudności, czasem wymioty. W przypadku gdy wirus zaatakował ośrodkowy układ nerwowy, może rozwinąć się zapalenie mózgu z zaburzeniami świadomości, paraliżem i objawami zapalenia opon mózgowych. Taki przebieg choroby w 30% przypadków kończy się śmiercią, a u kolejnych 30% pozostawia trwałe następstwa neurologiczne i psychologiczne.

Uwaga! Zakażenie wirusem japońskiego zapalenia mózgu w pierwszym i drugim trymestrze ciąży może prowadzić do zakażenia płodu i poronienia!