Tkanka przełyku małpy jest substratem do wykrywania przeciwciał swoistych dla chorób pęcherzowych skóry typu pemphigus ze względu na wysoką czułość. Autoprzeciwciała (najczęściej skierowane przeciw desmogleinie 1 i 3) wywołują na przełyku małpy charakterystyczną fluorescencję desmosomów, przypominającą plaster miodu. Jednakże przeciwciała przeciw antygenom grup krwi AB mogą imitować ten typ świecenia, prowadząc do wyników fałszywie pozytywnych.

By rozwiązać ten problem, firma EUROIMMUN stworzyła absorbent AB, który minimalizuje nieswoiste reakcje tkanki przełyku z przeciwciałami przeciw antygenom grup krwi. Porównując obraz fluorescencji próbki rozcieńczonej absorbentem AB i próbki standardowo rozcieńczonej roztworem PBS-Tween, można stwierdzić, czy otrzymane wyniki są skutkiem reakcji swoistych dla pęcherzyc przeciwciał, czy też przeciwciał przeciw antygenom grup krwi.

Absorbent AB do eliminacji fałszywie pozytywnych wyników testów immunofluorescencji pośredniej

Przyczyna fałszywie pozytywnych wyników badań przeciwciał przeciwko desmosomom.

W diagnostyce pęcherzowych chorób skóry typu pemphigus metodą immunofluorescencji pośredniej (IIFT) substratem uznawanym za szczególnie czuły jest przełyk małpy. Jeżeli w surowicy pacjenta obecne są przeciwciała przeciwko docelowym antygenom (głównie desmogleinie 1 i 3; Dsg1/3) obserwuje się reakcję z desmosomami warstwy kolczystej nabłonka przełyku (obraz fluorescencji przypomina plaster miodu).

W warstwie nabłonkowej przełyku, oprócz antygenów docelowych charakterystycznych dla pęcherzowych chorób skóry, ekspresjonowane są również antygeny grup krwi AB0. Przeciwciała przeciwko antygenom grup krwi powodują fluorescencję podobną do typu świecenia obserwowanego, gdy obecne są przeciwciała przeciwko desmosomom. Zjawisko to obserwuje się w przypadku 12% surowic, dlatego może stanowić istotną trudność w ocenie wyników. Miana tych przeciwciał zazwyczaj są niskie, ale czasami mogą być dość wysokie.

Kiedy należy stosować absorbent AB?

Absorbent AB pomaga zmniejszyć reakcję przeciwciał anty-A/B, która może być przyczyną wyników fałszywie pozytywnych w testach immunofluorescencji pośredniej (mozaiki dermatologiczne). W przypadku podejrzenia niespecyficznej reakcji desmosomów surowicę pacjenta należy równolegle rozcieńczyć: (1) w absorbencie AB oraz (2) w roztworze PBS-Tween. Jeśli reakcja desmosomów jest negatywna lub znacznie słabsza po rozcieńczeniu z absorbentem AB, wskazuje to na obecność przeciwciał przeciwko antygenom grup krwi. W niektórych przypadkach przeciwciała przeciwko antygenom jądrowym również mogą być absorbowane.

Zastosowanie absorbentu AB zazwyczaj nie ma wpływu na autoprzeciwciała występujące w chorobach pęcherzowych skóry: przeciwciała przeciwko desmosomom lub przeciwko antygenom błony podstawnej naskórka (głównie BP180, BP230, kolagen typu VII).

Jak stosować absorbent?

Absorbent AB wykorzystuje się w diagnostyce serologicznej chorób dermatologicznych z zastosowaniem testów EUROIMMUN IIFT na płytkach (mozaikach) zawierających skrawki tkanki przełyku małpy.

Absorbentu AB używa się do pierwszego rozcieńczenia (1:10) analizowanych surowic. Ponadto wszystkie próbki powinny być wcześniej lub równolegle badane po rozcieńczeniu w roztworze PBS-Tween. W przypadku gdy na polu reakcyjnym oprócz skrawków przełyku małpy znajdują się też inne substraty (transfekowane komórki, substraty z oczyszczonymi antygenami EUROPLUS), etap absorpcji z użyciem absorbentu AB może prowadzić do ich zmniejszonej reaktywności. Z tego względu do oceny pozostałych substratów należy brać pod uwagę tylko próbki surowicy rozcieńczone w roztworze PBS-Tween.

Tłumaczenie: Katarzyna Buska-Mach